Hoera! Weer een nieuw jaar! Een nieuw hoofdstuk en dus een verse start in ons leven. Uiteraard heeft de halve wereld goede voornemens, dat hoort immers bij januari. Nu heeft januari eenendertig lange dagen en nachten dus in februari zijn we daar dan waarschijnlijk wel weer mee gestopt, maar het idee is geinig. Gelukkig hebben we al ruim een decennialang sociale media dus laten we onszelf maximaal motiveren door al onze vriendjes, volgers en netwerkcontacten die ons vervolgens weer duimpjes en likes geven. En als iemand echt betrokken is met je, zal hij of zij je foto of video zelfs voorzien van positieve ‘comments’. Het is inmiddels al een paar dagen januari en de eerste foto’s van het hardlopen, gezonde voeding en sportscholen hebben de revue gepasseerd. Ik word al moe als ik er naar kijk, maar hé, goede voornemens moeten gesteund worden. Sommige mensen weten echter aan dit soort foto’s een best vreemde tint te geven.
Zo kreeg ik gister een bericht van een vriendin. Zij stuurde mij een foto van een instagramverhaal van iemand die wij beiden kennen en een verbaasde blik erbij. Wat stond er nu op die foto? Het betrof een wat viezig mannetje die onder de douche stond met een nog viezere blik in zijn ogen. Een blik van ‘ik ben erg gewillig en zwaar op zoek naar aandacht met een goede afloop.’ Nu denk je, wat heeft dit met goede voornemens te maken? Nou, er stond nog een # bij met iets van dat hij tien kilometer had gelopen. Kennelijk was dit zijn manier van het uiten van goede voornemens. Uiteraard respecteer ik ieder zijn manier van uitdrukken maar bij deze zou ik als volger wel mijn vraagtekens hebben.
Gelukkig was de foto enkel gemaakt van zijn bovenlijf en is hij niet verder afgedaald, al weet ik niet hoe hij met snapchat omgaat… Overigens word ik door de mensen met wie ik een facebookconnectie heb niet gespamt met berichten over het hardlopen. Dit doet me dan wel denken aan een grappig YouTube-filmpje van René van Meurs. Als je tijd hebt, check ‘m even aan het einde van dit verhaal.[1]
Als ik door mijn eigen facebooknieuwsoverzicht scrol, valt mijn oog op de vele wijzigingen die één van mijn mannelijke contacten in twee dagen tijd heeft gepost. Mijn interesse is gewekt dus ik klik zijn profiel aan. Bij het zien van de posts valt het mij op dat er allerlei wijze levenslessen en quotes tussen staan over de liefde en het loslaten daarvan, en dat zijn profiel- en achtergrondfoto zijn gewijzigd. Dit, in tegenstelling tot zijn eerdere posts waarbij hij zijn liefje de hemel in prijst, haar model noemt en waarbij ze elkaar in zoetsappige teksten taggen. Ik ken hem niet heel goed, maar bij het zien van deze posts en aanpassingen kan ik niet anders dan concluderen dat zijn chick het met hem heeft uitgemaakt. Vervelend voor je knul, maar ach, je kunt het maar beter positief zien. Zo begin je dit jaar wel met een goed dieet waarbij je al minimaal 60 kg bent afgevallen.
Verder kom ik op sociale media vooral veel
klagende mensen tegen die zich afzetten tegen hetgeen er in de wereld gebeurt.
Op dit moment worden we overspoeld (haha) met nieuws over alles wat er op de
stranden van de Wadden aanspoelt en hoe slecht dat wel niet is voor het milieu.
Ook hebben we het afgelopen jaar weer even over die onderbelichte discussie van
Zwarte Piet gehad (ik ben overigens nog steeds voor een vrouwelijke sinterklaas),
maar over een zwart schaap hoor je ons nooit. Ouwehoeren over maatschappelijke
discussies is dus iets wat we goed kunnen. Privé toegeven dat het even niet zo
lekker loopt is iets wat we dan totaal niet doen. Af en toe kom ik op mijn
profiel een foto tegen van iemand met een geliefde die is overleden maar echt
leed delen wat we privé hebben, doen we niet. Gaat het goed met ons, dan delen
we dat met de wereld. Gaat het slecht, dan trekken we ons liever terug en laten
we liever zien hoe goed we bezig zijn met hardlopen. Misschien zijn we stiekem
nog wel beter in het hard weglopen.